දැන්නම් ඇති ඕනෙම නෑ
කවදාවත් ආපහුනම්
බඳිනවා ලොකු තාප්පයක්
සුළඟක්වත් නොම එන්නට
නාරිලතා මල් පොකුරක....
මංගල කිංකිණි, මංගල සීනුව
කපු ඇන්ටිලා , කපු මාමලා
ඒ මදිවට...
නුමුහුන් පෙලපත, නැට්ට කපා ඇති
පනුවොත් හලලා කෑමට හුරු ඇති...
මොන ලැජ්ජාවක්ද ඒක
මටනම් බෑ....මල ජරාව....
බුලත් ගන්න හෙප්පුවකින්
ඇඹරි ඇඹරි එනකොට ඇය
හීනෙන්වත් හිතුවද මම
ඒ කාලේ ඔය විදිහට...
බඳින්නේ නෑ තාප්පයක්
එනවානම් වරෙන් උඹලා
හැබැයි ඔන්න මටනම් බෑ
මල් කඩන්න හැම තිස්සෙම
කවි ලියන්න ඔය මුහුනට
අත අල්ලන් රට වටේට....උඹත් එක්ක ඇවිද යන්න
උඹ ඇවිදින් මල් කඩපන්
පෑණ අරන් කවි ලියපන්
රට වටේට නොයා හිටං....තුරුල්වෙලා ලඟ හිටපං....
කියන්නෙපා ආයෙත් මට
නොකිවුවාය කියලා ඔන්න
රෙද්ද අස්සේ රිංගාගන
හැන්ගුනොතින් තවත් ඔන්න
දුක හිතේවි ගොඩක් උඹට
මහනවුනොත් මම හෙට දින....
කටුස්සා....
