ජයවතී... කොහේද උඹ
ඒ වෙලාවේ පාරක් ගැහුවට... හිතේ කේන්තියට
දැන් ඇඬුවා ඇති නේද
වරෙන් එළියට නාඩ
අවුරුදු දහයකට මෙපිට උඹ එන්නට කලින් මෙහෙට
යක්කු නටපු පිට්ටනියක් වගේ තිබුන මගේ නිවස
එළියවුනේ උඹ ආ පසු කොතෙකුත් මම කියා ඇද්ද
සමහර කාලවල් තිබුනා දුක් කරදර බොහොම ආපු
පාන්බාගේ බෙදාගෙනත් කෑවා අපි සීනි එක්ක
උඹ හිටියා මාත් එක්ක හෙවනැල්ලක් වගේ ලඟම
කවදාවත් කිසිම බයක් දැනුනේ නෑ මගේ හිතට
පුංචි එවුන් දෙන්නා එක්ක යමර යුද්දේ කරනා විට
උදවුවකටවත් එන්නට නොහැකිවුනත් වැඩත් එක්ක
කවදාවත් මැසිවිල්ලක් නැගුනේ නෑ උඹෙ මුවගට
සිමෙන්ති ගල් එකට තියා අලුත් කෑලී අමුණන විට
මාත් එක්ක අත්වැඩදී බරවැඩකලේ ලහි ලහියට
සිමෙන්ති ඇණුනේ උඹ හෙළු දහඩිය හා හරි හරියට
බිත්තියෙනුත් දැනෙන්නේ මට ඒක නිසයි උඹේ සුවඳ
කවිඳු ට්‍රාන්ස්පෝර්ට් ලොරියේ පඩිය වැඩිනිසා ගියාට
දවස් ගණන් මයියංගනේ වැලි මංකඩ නිදි වැරුවට
හිතට මොකද්දෝ දැණුනා අම්මපා ජයතියේ මට
උඹ ගැන සැකයක් හෙම නොව ලොරිය කැඩුන නිසා මගම
ආවේ මම ගෙදරට හෙට උදේ නැවත යමි සිතාන
උඹේ කෙඳිරියත් එක්කලා ඇහෙනා විට හතිලන හඬ
වාවන්නේ නැතුවගියා ජයවතියේ මට දිවියම
ලයිෆ්බෝයි වලට වඩා මුදලාලිගේ සෙන්ට් සුවඳ
නහයට නුඹේ දැනෙන්න ඇති ගැහැනියක් නිසා කදිමට
උගේ රත්තරං මාලය උඹේ පපුවේ ගෑවෙන විට
කිතිකැවුනද උඹේ හිතත් හීගඬු නංවා ඕසෙට
මගේ තරම් ගොරෝසු නැති සිනිදු ඇඟිලි නලියනකොට
ජම්බුගෙඩිය වගේ රතට උගේ මස්ගොබ දිලිසෙනවිට
රැවටුනාද ජයවතියේ උඹත් උගේ වදන් වලට
දුප්පත්කම ඇමට යොදා ගෑණු බාන බඩ තඩියව
අම්මපල්ලා එකපාරින් බාවන්නට හිතුනත් මට
පොඩිඑවුන්ගේ මූණ මතක්වුන හින්දා නැවතුනා මම
ඒ වෙලාවේ තුන හතරක් ගැහුවත් මම ආවේගෙට
ඒ හැම පාරම වැදුනේ මටමයි නුඹ දන්නවාද
මගෙ අතපය හයියයි තව උඹලට කන්නට දෙන්නට
මාත් එක්ක කහට උගුර දෙකට බෙදන් බීපු උඹව
අරගන ආයෙමත් වරෙන් ජයවතියේ මගේ ලඟට
අහපන් දැන් ජයවතියේ නාඬා වරෙන් උඹ එලියට
පොඩි එවුනුත් බයවෙනවා තවත් ඔහොම අඬනා විට
අද පන්සලේ මහ පෙරහැර උඹහට අමතකවුනාට
ගියපාරත් අපි ගියහැටි මතකද රෑ හඳපානෙම
ඇගපත හෝදාගන විත් පොඩි එවුනුත් එක්කරගන
රෙද්දේ ඇළුන තුත්තිරි ඇට ඔක්කොම ගලවා විසිකර
මූණු දෙකේ මහඹබාව බලන්න යමු අපි හනිකට
කටුස්සා...
